Ik weet hoe het is om alles voor je sport over te hebben, maar ook om jezelf daarin te verliezen.

Trainer

Esti van Dieën-Timmer

Mijn naam is Esti, (W)eet wat je doet trainster. Daarnaast ben ik zelfstandig Toegepast Psycholoog en ervaringsdeskundige op het gebied van eetstoornissen.

Op jonge leeftijd beleefde ik veel plezier in het sporten en kon ik mij erg goed vastbijten in dat wat ik deed. Dat ik later van sport mijn beroep wilde maken wist ik dan ook al op jonge leeftijd. Tijdens mijn HBO opleiding aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding wilde ik alles ‘perfect’ doen en optimaal presteren. Ik werd onzeker van de prestaties die anderen leverden en ging mijzelf vergelijken; het was alleen nooit goed genoeg. Dat maakte dat ik zelfstandig mijn voedingspatroon aanpaste en restrictief ging eten, waarbij vele negatieve gedachten de overhand namen en ik een negatief lichaamsbeeld kreeg. Daarnaast deed ik veel aan krachtsport, maar mijn prestaties gingen niet vooruit. Voor mij was dit het teken om nog minder te eten en meer te bewegen; dit moest ik er als sporter voor over hebben. Een eetstoornis sloop langzaam en onbewust mijn leven in en ik verloor mijn identiteit aan het sporten.

Ik weet hoe het is om alles voor je sport over te hebben, maar ook om jezelf daarin te verliezen. De eetstoornis heb ik achter me kunnen laten en mijn positieve lichaamsbeeld is weer terug. Tijdens mijn herstel ben ik in aanraking gekomen met Crossfit, wat ik inmiddels op Nationaal niveau beoefen. Ik leerde om weer plezier te hebben in een sport en dat voeding, rust en balans van essentieel belang zijn om te presteren, mits je dit goed weet toe te passen. Ook leerde ik om de focus op de prestatie te leggen en op de functie van mijn lichaam in plaats van het uiterlijke plaatje. Juist door deze combinatie kan ik nu op dit niveau meedraaien én van de sport genieten. Met deze kennis en ervaring wil ik zorg dragen aan de preventie voor eetstoornissen binnen de (top)sport. Door mensen alert te maken op de belangrijkste signalen, hoeft het een ander hopelijk niet te overkomen.