Kars Zoon

Ik ben Kars en al mijn hele leven bezig met sport. Ik heb de ALO gedaan omdat ik graag sporters fysiek wilde opleiden. Daarna ben ik sportpsychologie gaan studeren omdat ik wist hoe belangrijk het mentale deel van sport is en mijn sporters daarin ook wilde kunnen begeleiden. Ik ben nu (W)eet-trainer, judotrainer en zelfstandig sportpsycholoog.

In verschillende sporten probeerde ik als jonge sporter altijd beste de versie van mijzelf te zijn. In mijn tienerjaren deed ik dit vooral op de judomat.

Met judo kon ik altijd lekker knokken en strijden om die perfecte worp te kunnen maken en tegenstanders te controleren. Het was daarom belangrijk sterker te zijn dan je tegenstander. In judo leeft de overtuiging dat je dit vooral kan bereiken als je natuurlijke gewicht ver boven je gewichtsklasse uitkomt. Als groeiende tiener kreeg ik aan het begin van het seizoen te horen dat ik in een bepaalde gewichtsklasse moest zitten, en zelfs toen ik ging groeien, probeerde ik hierin te blijven.

Ik wist niks van afvallen. Dus ik dronk water en at droog brood tot ik mijn gewicht haalde en ging dan judoën. Na het toernooi was ik niet de enige die snel weer iets lekkers wilde eten. We stonden in rijen voor de Macdonalds te wachten om “eindelijk weer lekker te eten” zoals ik toen dacht. Daarnaast pakte ik rond Pasen of sinterklaas en kerst (als ik moest afvallen) elke dag een handje paaseitjes of andere suikerrijke snoepjes uit de pot en deed deze in een la op mijn slaapkamer. Na het toernooi was dat de enige plek waar ik wilde zijn. Ik ging dan lekker de apart gehouden snoepjes opeten en was de avond na de wedstrijd gelijk 2 kilo zwaarder. Een maand later begon dit alles weer opnieuw.

Inmiddels weet ik wel beter hoe ik mijn gewicht moet reguleren en weet ik wat mijn lichaam nodig heeft om goed te kunnen presteren.

Ik werd er voor het eerst echt bewust van toen ik vlak na de zomer van 2012 70 kilo woog en moest kiezen welk gewicht ik nam voor het Noord-Hollands kampioenschap. De eerste keer koos ik voor de gewichtsklasse tot 66 kg en haalde ik met veel pijn en moeite net het podium net en mocht naar het NKT. Het jaar erop had ik weer hetzelfde probleem; toen koos ik voor de klasse 73kg waar heel veel judoka’s in streden en nu haalde ik met veel meer energie dezelfde bronzen plak.

Ik weet nu wat een sporter nodig heeft om goed te kunnen presteren en help jou graag bij gezonde topprestaties.